Samosir Island & Brestagi

Onze chauffeur staat dinsdagochtend weer keurig op tijd klaar om ons naar Tuk Tuk op Samosir Island te brengen. Dit eiland ligt in een groot meer, Danau Toba, in het binnenland van Noord Sumatra. Het meer ligt hoog op de pieken van de Sumatraanse vulkanen. Het is het grootste meer van zuid oost Azië en is 1700 vierkante kilometer groot. En in het midden van dit grote meer ligt onze volgende bestemming. Om hier te komen moeten we 8 uur rijden en dan 45 minuten met de boot. Door file in Medan en Tebingtinggi lopen we vertraging op. We moeten ons haasten om de laatste boot van 6 uur te halen. Gelukkig is onze chauffeur net Michael Schumacher en al toeterend, gassen, remmen, inhalen over kronkelende berg wegen arriveren kwart voor 6 bij de boot. Gelukkig hebben we geen last van wagenziekte... Na deze rit hebben we besloten om aandelen in autotoeters, knipperlichten en toe behoren te gaan kopen ;-)

De boot zet ons in het donker af bij de steiger van het hotel. In het donker ziet ons nieuwe 'thuis' er prachtig uit. Om de tuin liggen kleine huisjes in Batak style met uitzicht op het meer. Aan de rand van de tuin ligt een groot zwembad. Achterin staat het restaurant en receptie. Ook vanaf hier kijk je over de tuin op het meer. Na het eten zitten we nog lekker uit te buiken in het restaurant. Ineens trekt Mo haar vest uit en smijt deze weg. Ze stampt op de grond en zegt: zo die is dood. Nou, dood... Op de grond ligt een spartelende kakkerlak die vanaf boven in Mo's vestje was gevlogen en doodleuk tussen haar arm en vestje naar beneden probeerde te komen :-s

De volgende dag proberen we om wat langer te slapen. Om 7 uur zijn we al wakker en na het ontbijt gaan we een rondje fietsen over het eiland. Het verkeer is rustig, weinig auto's en een enkele brommer. Het is niet heel helder waardoor het eiland iets mysterieus heeft. Onderweg komen we veel kinderen tegen die naar ons roepen en zwaaien. Een meisje wil een high five doen met Marcella, maar Marcella is iets te groot. We fietsen naar de Siallagan stone chairs en een batak dorp. We betalen entree om hier rond te kijken en geven aan geen gids te willen. Uiteindelijk begint iemand toch spontaan ons rond te leiden. Niet dat hij veel informatie had te melden behalve dat criminelen werden vermoord en opgegeten... En aan het einde wilde hij wel even geld zien, afzetter.

We vervolgen onze fietstocht langs rijstvelden, bergen en kleine hutjes. Langs de weg stoppen we bij een winkeltje om wat te drinken. Even later komt er een Nederlands stel bijzitten die bij ons in hotel zitten. We raken aan de praat en ze vragen waar we al zijn geweest en waar we nog naar toe gaan in Indonesië. We leggen uit dat we een individuele rondreis maken met z'n tweeën en Sumatra met een privechaffeur rondreizen. Zij vraagt aan het einde van ons verhaal hoe groot onze groep is?!? Geloof niet dat ze het helemaal snapte. Ze vertellen ons dat iets terug bij een onverhard pad een waterval is. Weliswaar stroomt er weinig water uit maar toch de moeite waard. Het pad is volgens hun goed te doen op de fiets, ook al zijn zij wandelend, met weinig grote keien. Je komt langs het echte platteland van Indonesië. Dan moeten we dat ook maar gaan bekijken. Het pad ligt het eerste stuk vol met grote keien, fietsen is bijna onmogelijk. De huisjes zijn niet anders dan we al langs zijn gefietst en bij de waterval aangekomen is deze droog! We hadden het niet willen missen ;-p

'S middags begint het te regenen en boeken we een massage. Als het droog is gaan we heerlijk in de tuin van het hotel liggen lezen. Relax time!

De volgende ochtend nemen we de boot van 8 uur terug naar Parapat. Onze chauffeur brengt ons vanaf daar naar Berastagi. Dit ligt hoog in de bergen tussen twee vulkanen in. Onderweg stoppen we en onze chauffeur laat ons een kaneelboom zien en we proeven de bast (wat na het drogen het bekende kaneelstokje wordt). Hij begint ook over de kretnahen boom. We snappen niet wat hij bedoeld maar uiteindelijk valt het kwartje. Het is de kruidnagel boom. Hij probeerde het in het Nederlands te zeggen en dat klonk als kretnahen. Als we de auto weer in stappen komt er een grote centipede oftewel duizendpoot over de weg lopen. Hij is echt groot, wel 20 cm lang! Mo er gelijk met haar camera bovenop ;-) Bij een restaurant laat onze gids ons Ginger tea proeven. Dit is gemaakt van kaneel, peperkorrels, kruidnagel, steranijs, kardemom, gember en citroengras. Het is net zo donker als koffie en erg spicy! Erg goed als je verkouden bent.

Na nog wat stops bij een oud Batak dorp en een waterval arriveren we in een tropische regenbui bij het hotel net buiten Berastagi. Vanuit onze kamer kijken we over het glooiende landschap met akkers richting de vulkaan. Omdat het slecht weer is luieren we wat in de hotelkamer. Tijdens een droog moment maken we een kleine wandeling langs de akkers. De arbeiders komen dan net terug van hun werk van het land, soms wel met z'n 30en achter in de laadbak van een busje. Als ze ons zien wordt er gezwaaid en geroepen.

Het is erg stil in het hotel, als we wat willen drinken is het personeel in rep en roer! Eindelijk wat te doen. De ober is een jong verlegen jochie, die onze tassen ook naar de kamer had gebracht. Hij snapt er niks van als we zeggen dat we alleen wat willen drinken. De grote baas wordt erbij gehaald en uiteindelijk is het duidelijk dat we 2 cola willen en later komen eten. Als hij de cola komt brengen vallen de twee flesjes van zijn dienblad af. Op de een of andere manier maken we hem erg zenuwachtig. Erg vertederend.

Vrijdag is weer een reisdag. Stipt om 8 uur rijden we in 3 uur naar het vliegveld in Medan. Hier moeten we afscheid nemen van onze prive chauffeur. Dit voelt vreemd na een week door hem begeleidt te zijn. Hij gaat nu genieten van een verdiende vrije dag met zijn gezin. De volgende dag vertrekt hij weer met een nieuwe groep toeristen voor 6 dagen. Hij is dus maar 1 dag in de week thuis, 4 dagen in de maand!

Vanaf Medan vliegen we via Jakarta naar Yogjakarta voor het tweede deel van onze reis. Ook nu worden we weer netjes opgehaald door een chauffeur van het hotel. Na een lange reisdag eten we in het hotel en gaan daarna slapen.

Groetjes Mars & Mo